Arkası Yarın fikri aklıma ilk geldiğinde sene 2014’dü. Geçmişte yaşanan ve hafızamda yer etmiş olayları unutmamak için yazmak isteğimden doğan bir serüvendi. 2014 de aklıma gelen bu fikir 2015 de hayata geçmişti. 4 yazı yazmış ve sonrasında mezun olunca Industryolog Academy ekibini kurmuştum. Bir daha ne kendi blogumla buluşabildim. Ne arkası yarınlara devam edebildim. 3 yıl geçti üzerinden. Geçtiğimiz 3 yılda yaşadıklarım bile arkası yarında yazılacak duruma geldi denebilir. 

Bu yazımda geçmişten bir perdeyi daha aralıyor olacağız. 8 yaşıma gideceğiz.

Sene 2000.

Evimizde de vestiyer mi denir komidin mi tam adını bilemediğim yüksekçe kütüphane tarzı bir şey vardı. Orada kitapların kenarında Amerikan marka eski stil bir sigara paketi vardı. Babam o sigarayı çok nadir ayda yılda bir tane içerdi. Bunu görmüştüm. Babamın sigara içmesinide matah bir şey sanıp, meraktan o sigarayı denemek istedim. Kardeşim de var yanımda ve daha 6 yaşında. Her zaman olduğu gibi anca beraber kanca beraber bizde.

Küçücük çocuğu kendi batağına ne çekiyorsun demi 😀

Sigarayı içeceğiz…

Ancak evin içinde içmek olmaz. Kokudan hemen yakayı ele veririz. Dışarıda bir yerlerde içemeyiz birileri görse zaten direk anne babamıza söylerler.

En güzel yer sanırım tuvaletti.

1.gün bir tane sigarayı içtik.

Meret de ne kadar güzel. (Şaka tabi ki)

Ertesi gün annem evden gitsin de bir tane daha içelim diye iple zamanı çekiyoruz.

2. gün…

3. gün…

4. gün.

Biz bir tane daha sigarayı aldık yine mekanın yolunu tuttuk. Tam içerken birden zil çaldı. Ben direk kapıya bakmaya koştum. Kardeşim orayı temizler sanıyorum. Tabi ki 6 yaşında çocuk ne yaptığını bile bilmiyor daha temizlemek nereden gelsin aklına.

Gelen bir akrabamız.

+Annem evde yok…

+Ama siz gelin oturun annem birazdan gelir.

Kadın eve çıktı oturdu. Biz de yanından ayrılamıyoruz tabi. Zaman geçip giderken biz tuvaleti de sigarayı da unuttuk. Kardeşimde temizlememiş.

O muhteşem an.

Annemin eve gelmesi. Mekanımızı öylece görmesi.,,

Annem yanımıza geldi üzerimizi koklamaya başladı. Siz dedi sigaramı içiyorsunuz.

Hayır anne ne sigarası o nerden çıktı falan derken. Üzeriniz sigara kokuyor dedi. Onu inkar edebilirdik ama tuvalette delil bırakmıştık. Sonra tabi itiraf ettik. Ama annemiz mevzu değil konu akşam babama giderse olacakları tahmin etmek bile istemiyoruz. Kendi içiyor olsa da kötü alışkanlık denebilecek şeyler yapmamızı hiç istemezdi.

Gün boyu annemin eteğinin dibinde dolandık.

Nolur babama söyleme anne. Nolur bir daha içmeyeceğiz söz. Gibi daha neler neler. Gönlünü hoş tutmaya çalışmalar. Ekmen alınacak mı anne diye sormalar 😀

Akşam oldu babam geldi.

Her şey normal seyrinde gibi duruyor. Bir şey olmamış gibi. Fırtına öncesi sessizlik gibi de. Tedirginiz korkuyoruz. Babam acaba ne diyecek nasıl tepki verecek diye.

Yemeğe oturduk hala normal devam ediyor.

Annem tabi bizi suç üstü yakaladı ya yüzünde bir gülümseme. Her anne gibi babaya çocukların işlediği suçu söylemekten keyif alan bir anne işte 😀 Erkek çocuk anneleri öyledir. Genelde erkek çocukları anneye gün boyu çektirirler. Annelerde erkek çocuklarını babalarına şikayetlenmekten büyük keyif alırlar. Kız olsak kendide hallederdi büyük ihtimal 😀

Annem imalı imalı gülünce babam hayırdır bir şey mi var diye soruyor. Siz bakışıp ne gülüyorsunuz. Kesin bir suç işlendi bugün bu evde. Falan bilmiyormuş numarasına devam.

Biz de baya artık söylenmediğine inanmıştık.

Yemek bitti.

Sofranın başındayız…

Babam sigara paketini aldı eline ve bize uzattı.

Dün gibi sesi kulaklarımda. Beyler dedi yakın bakalım birer tane. Beraber içelim bugün. Madem siz bu merete başladınız yemekten sonra içmesi keyifli olur dedi. Hadi hadi utanmayın alın birer tane gizli saklı içmekten daha iyidir dedi.

Yüzümüzü yerden kaldıramıyoruz. Utancımızdan yerin dibine girmiştik.

Sonrasında oğlum ben bu sigara denen mereti içiyorum şimdi size içmeyin desem olmaz biliyorum dedi.

Madem öyle başlayacaksanız gelin beraber olsun dediğinde gerçekten çok utandığımı hatırlıyorum.

Ancak babadır tabi sonra dayanamadı. Elinde yemek yediği kaşık vardı. Bana dedi ki hangi elinle tuttun sigarayı sağ elimi uzatmıştım. Avucumu açtı ve sadece elindeki kaşıkla bir tane vurup bu elleriniz bir daha böyle kötü şeyleri tutmasın demişti.

Yaşım şimdi 26 ve o günden sonra bir kere bile sigarayı elime almadım.

Babama da, kızıp bağırmak yerine müthiş bir stratejiyle yaklaşıp bizi utandırdığı için teşekkür ediyorum. Belki de o günkü olgun tavrı sayesinde bir daha elime almak bile geçmedi aklımdan.

Biz bunu yıllardır aile içinde anlatır güleriz geçmişi yad ederiz. Sizlerle de paylaşmış oldum.

Bir sonraki Arkası Yarında görüşmek üzere.


Murat Bilginer
21 Şubat 1992'de doğdum. Endüstri Mühendisi olarak lisansımı 2016 yılında tamamladım. Industryolog Akademi - NGenius oluşumlarının kurucusuyum. Şu anda kendi şirketim Brainy Tech ile Web ve Mobil Geliştirme, AWS, Google Cloud Platform Sistemleri için DevOps, Big Data Analiz ve Görselleştirme hizmetleri sunmakta ve Online Eğitimler vermekteyiz.